Peter Handke (1942) is een Oostenrijkse toneelschrijver, dichter, romanschrijver en essayist, geboren in 1942. In 1966 deburteerde hij met Hornissen. Zijn werk, dat in meer dan 40 talen is vertaald, staat bekend om zijn taalkundige vindingrijkheid en onderzoek naar de menselijke ervaring. Handke verbleef langdurig in Japan en Alaska. Hij won de Georg-Büchner-Preis en de Grote Oostenrijkse Staatsprijs. De toekenning van de Nobelprijs voor Literatuur 2019 aan Handke was omstreden.
Toneelwerk
Publikumsbeschimpfung – 1966
Hilferufe – 1967
Weissagung – 1967
Selbstbezichtigung – 1967
Weissagung - Theater Oberhausen – 1967
Kaspar – 1968
Hörspiel – 1968
Der Ritt über den Bodensee – 1971
Die Unvernünftigen sterben aus – 1973
Uber die Dorfer – 1984
Gedicht an die Dauer – 1987
Wunschloses Ungluck – 1988
Die Stunde da wir nichts voneinander wussten – 1992
Die Unvernünftigen sterben aus – 1985
Das Spiel vom Fragen – - 1990
Zurüstungen für die Unsterblichkeit. Königsdrama – 1997
Untertagblues. Ein Stationendrama – 2003
Sophokles: Ödipus auf Kolonos – 2003
Don Juan (erzählt von ihm selbst) – 2004
Immer noch Sturm – 2010
Der große Fall – 2011
Die schönen Tage von Aranjuez. Ein Sommerdialog – 2012
Die Unschuldigen, ich und die Unbekannte am Rand der Landstraße. Ein Schauspiel in vier Jahreszeiten – 2015