Een oudere vrouw in een café herinnert zich, niet voor de eerste keer, haar twee jongere zusters. Ooit maakte ze deel uit van een drieling. Maar bij een schietincident voor hun school komen er twee om het leven. De vrouw moet hiermee verder leven.

opvoergegevens: Platform Theaterauteurs, lezing

Een dochter bezoekt haar moeder. Ze hebben elkaar lang niet gezien. De moeder wil haar laatste verjaardag vieren en daar moet de dochter mee helpen. Maar tot feestelijkheden komt het niet.
DAT toont de psychologische krachtmeting tussen twee vrouwen waarin ieder woord telt en elke stap moet worden afgewogen. Is de toewijding van de moeder aan haar kunst te groot geweest? Had ze daarvan niet een fractie aan haar kinderen moeten schenken? Een dilemma van alle tijden met actuele zeggingskracht.

Een meisje van 15 vertelt ons haar leven aan de hand van fragmenten uit haar dagboek. Gaandeweg blijkt hoe zij een oorlog heeft overgeërfd van haar familie. Haar eenzame positie brengt haar tot schrijven. Het meisje draagt een grote last, zo groot dat zij zichzelf stoer heeft gesplitst tot twee personen. Deze twee helpen de grootvader te sterven.
'Het duiven-evenwicht onderzoekt in heldere, precieze en poëtische taal wat oorlog in een kind kan achterlaten, ook als het zelf daar niet direct mee te maken heeft gehad. Sporen uit het verleden worden generaties lang overgedragen. Het stuk laat zien hoe groot de overlevingsdrift en loyaliteit van jonge kinderen kan zijn.'

opvoergegevens: Utrechtse School/Huis ad Werf / Marian Boyer

De bliksem ketst tegen de dreigende hemel en de donder laat de grond schudden. Vijf volwassen wandelaars onderbreken hun zoektocht naar plantjes en stappen een donker huis binnen. Hier raken ze gevangen in een wereld vol raadsels. Geen klok wil nog lopen en bevroren herinneringen aan oude tijden ontdooien. Als kinderen kruipen ze op elkaars schoot en spelen ze indiaantje. Er komt zelfs een vader op bezoek die al jaren niet meer leeft. Hun nieuwsgierigheid brandt als een fakkel. In dit huis met zijn vijf kamers vinden ze een zesde vertrek dat potdicht zit. Opgewonden breken ze de deur open, knieknikkend maar dapper stappen ze een spannend avontuur binnen. Alsof ze kinderen zijn. De vijf tuimelen door de tijd en stappen binnen in de betovering van hun eigen verleden waarbij spel en werkelijkheid door elkaar lopen. Aan het einde van het stuk begint de klok weer te lopen. De vijf leven opnieuw in de cadans van seconden, minuten en uren. Toch lijken ze gelouterd.

opvoergegevens: Theater Artemis / Moniek Merkx

Een volwassen man wordt genadeloos teruggeworpen in zijn jeugd. Als jongen heeft hij zijn moeder zien verdrinken. De rol van de vader is wellicht groter dan hij dacht. Overleven als bittere noodzaak om zelf niet kopje onder te gaan.

opvoergegevens: De Vorst / Maarten van der Put

De tekst schetst het portret van een zwervend meisje dat zichzelf van jongsaf aan heeft leren redden. We zouden haar wel willen helpen maar dat heeft ze zichzelf al geleerd. Sool is een kleine ode aan de niet geziene overlevers van onze maatschappij. Hoe hard de wereld dat soms ook lijkt te proberen, kapot zijn ze niet te krijgen.

opvoergegevens: Utrechtse School/Huis ad Werf / Marian Boyer

Twee vriendinnen kennen elkaar vanaf hun jeugd. In Helle kijkers gaan ze tot de bittere kern. De geldigheid van hun vriendschap staat onder vuur. Ze komen tot de ontdekking dat ze uitelkaar zijn gegroeid. Met dat besef moeten ze verder.

opvoergegevens: InDependance / Moniek Merkx

Vier ontwortelde mensen zijn tot elkaar veroordeeld in een verlaten bergdorp. De motieven om zich van de stad af te keren verschillen, maar het noodlot nooit meer gehecht te raken sleurt hen allen mee. Overleven is een kunst die niet voor iedereen is weggelegd.

opvoergegevens: InDependance / Marian Boyer